تحلیل تاثیر پارامتر های برشی بر کیفیت سطح و عمر ابزار با استفاده از فرمولاسیون تیلور بهبود یافته فولاد AISI1020 در فرآیند تراشکاری با و بدون استفاده از سیال خنک کننده
کد مقاله : 1011-ITME
نویسندگان
وحید طهماسبی *1، مهدی قاسمی2، حسن فتحی قشلاقی3، علیرضا سلم ابادی فراهانی3
1دانشیار دانشکده مهندسی دانشگاه صنعتی اراک
2استادیار دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی اراک
3دانشجوی کارشناسی دانشگاه صنعتی اراک
چکیده مقاله
در این تحلیل، بررسی مزایای ماشین‌کاری بدون سیال در مقایسه با ماشین‌کاری با سیال در فرآیند تراشکاری فولاد AISI 1020 با استفاده از ابزار کاربیدی بر روی دستگاه با دستگاه تراش CNC انجام گرفت. طراحی آزمایش‌ها بر پایه ماتریس در 9 سطح صورت پذیرفت و داده‌های به‌دست‌آمده در حوزه‌های زبری سطح، عمر ابزار به‌صورت گرافیکی تحلیل شدند. در این تحلیل، تأثیر پارامترهای مختلفی مانند نرخ پیشروی، سرعت دورانی و عمق برش، با بهره‌گیری از معادله بهبود یافته‌ی تیلور، مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. سیال خنک‌کننده‌ی مورد استفاده در این تحقیق، بر پایه‌ی روغن‌های گیاهی تهیه شده است. هدف از این پژوهش، یافتن شرایط بهینه برای انجام فرآیند تراشکاری به منظور دستیابی به عمر ابزار طولانی‌تر و کیفیت سطح بهتر با استفاده از سیال خنک‌کننده گیاهی است. نتایج حاکی از آن بود که میانگین زبری سطح در ماشین‌کاری با سیال ۲.۰۱ میکرومتر اندازه‌گیری شد که این مقدار ۱۷.۴۱٪ کم تر از مقدار ثبت‌شده در ماشین‌کاری بدون سیال بودند. از سوی دیگر، افزایش دمای برش در فرآیند ماشین‌کاری بدون سیال، کاهش عمر ابزار را در پی داشت؛ به‌گونه‌ای که طول عمر ابزار در این شرایط ۴۱.۱۵٪ کم تر از ابزار مورد استفاده در ماشین‌کاری با سیال برآورد گردید.
کلیدواژه ها
تراشکاری، معادله تیلور بهبود یافته، فولادAISI 1020 ، ابزار کاربایدی، کیفیت سطح، عمر ابزار
وضعیت: پذیرفته شده